SABÂ ALTINSAY - KRİTİMU

GİRİT’İM BENİM
Bir yıl önce yazarın ikinci romanı  ‘’Benim Hiç Suçum Yok’’u okumuş ve o kadar çok sevmiştim ki hemen ilk kitabını da aldım ama okunmayı bekleyenler arasında ancak sıra geldi... bu romanda muhteşem, hatta biri daha öne çıkar mı diye düşündüm ama ikisi de birbirinden güzel, ayıramadım bir türlü...

Bu roman yazarın ailesinin (dedesi İbrahim Yarmakamakis, eşi, çocukları ve akrabalarının) hikayesini anlatıyor... aynı zamanda II. Abdülhamit döneminden 1923’e kadar olan tarihi olaylara da hikaye içerinde yer veriyor... Zaten yaşanılan yer Girit ve o tarihlerde tüm olayların göbeğinde yer alıyor... konu, Girit’e muhtariyet (yönetimin Fransa, İngiltere, İtalya, Rusya ortak idaresine) verildiği dönemden başlıyor, Yunanistan’a iltihakı ile devam edip, adadaki müslüman ahalinin Lozan antlaşması gereğince mübadele edilmesi ile bitiyor... oldukça sancılı bir dönemi anlatıyor ve adada birkaç kuşaktır yaşayan, rumca konuşan müslüman ahali en çok etkilenen kesim oluyor... en sonunda da evlerinden barklarından oluyorlar...

Sadece tarihi olaylar değil, doğumundan, cenazesine, düğününden, yemeğine, manzarasından, komşuluk ilişkilerine, ticaretine, sevdalarına kadar tüm bir ‘’hayat’’ anlatılıyor aslında... çoğu zaman mücadeleyle, korkuyla ama olmak istedikleri yerde, doğdukları topraklarda geçen ve devam etmesini istedikleri hayat... ama öyle olmuyor maalesef...

Her şey çok canlı canlı anlatılmıştı... denizi, rüzgarı, dağları resim gibi gözünüzde canlandırabiliyorsunuz, yemek tariflerinde ağzınız sulanıyor, düğünde dernekte coşuyor, arbede çıktığında korkuyorsunuz... yazarın anlatımı müthiş... akıcı bir dili var... velhasıl çok güzel bir kitap, mutlaka okuyun...

Yazar:  Sabâ Altınsay
Sayfa Sayısı : 288
Basım Yılı : 2007 (5. Baskı)
Yayınevi : Can

'Göç sadece gideni değil, kalanı da peşinden sürüklüyordu' diyor Sabâ Altınsay; 'insanın doğduğu toprak ile gömüleceği toprak aynı toprak olmayacaksa, ne kalır ki, geriye, ölürken, yaşamdan? Bu soruya bir yanıt bulma çabası bu roman.'
Oruç Aruoba

Kritimu, Girit'im Benim, Osmanlı Devleti'nin zayıfladığı, topraklarını kaybetmeye başladığı yıllarda Girit'te yaşanan gelişmeleri anlatıyor. Girit'te Müslüman ve Hıristiyan halklar yüzyıllarca bir arada yaşamıştır, dilleri dillerine karışmış, gelenekleri zamanla birbirine benzemiş, tam anlamıyla bir kaynaşma gerçekleşmiştir. Ama bu bile farklılıkların gün gelip düşmanlığa dönüşmesini önleyememiştir. Kritimu, Giritli bir Türk ailesinin adadan kopuşunu ustaca anlatıyor. Müslüman ve Hıristiyan halklar arasında mübadele gerçekleştiğinde Türkler adayı gemilerle terk ederler ve romanın baş kahramanlarından İbrahim Yarmakamakis, sevgili adasına bakarak "Kritimu..." diye fısıldar. Ama artık oraya dönme umudu kalmamıştır. Yine de romanın asıl kahramanı, benzersiz doğası ve insanın ruhunu çalan kokusuyla Girit Adası'dır.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

ANDRÉ MAUROIS - İKLİMLER

Resim
Bu roman 1928 yılında yazılmış, 1967’de ilk kez türkçeye çevrilmiş, 2008’de de bir kez daha basılmış... ve iyi ki de yeniden yayımlanmış... ben ondokuzuncu yüzyılda veya en geç yirminci yüzyılın ilk çeyreğinde yazılan kitapları daha çok seviyorum zaten, bu romana da bayıldım... tanıtımda da denildiği gibi bu bir aşk hikayesi... aşkın kuralları nedir? ne olursa (veya olmazsa) aşk sayılır? kadınların veya erkeklerin aşkı algılaması nasıldır? sorularını içinde barındıran bir hikaye anlatıyor yazar... Roman, katı kuralları olan bir ailede yetişen Philippe’in, çocukken hayalini kurduğu olağanüstü kadını bulduğunda her şeyin mükemmel olacağını düşünmesiyle başlıyor, hayatına farklı zamanlarda giren, aşık olduğu iki kadın Odile ve İsabelle’in anlatıldığı bölümlerden oluşuyor... bu iki kadın birbiriyle tamamen alakasız karakterde, taban tabana zıt denilebilir... Philippe’in her ikisine davranışı da birbirinden tamamen farklı, sanki iki kadın olduğu gibi ayrı karakterde iki tane de Phi
Devamı

SEZGİN KAYMAZ - Kün

Resim
Bu kitabı yanlışlıkla aldım... aslında almak istediğim ismi yine üç harfli olan başka bir kitaptı ama kitapçıda ismi veya yazarını hatırlayamadığım için rafta ‘’Kün’’ü görünce o sandım ve aldım... yanlışlığı fark edince götürüp değiştireyim diye de düşündüm ama bir yandan da piyango bileti almış gibi hissettim belki de ikramiye çıkar dedim ve çıktı hakikaten... muhteşem bir romanmış meğer... çok güzel bir hikayesi, orijinal, mizahi bir anlatımı var kitabın... yazarı ise daha ilginç; Hacettepe Üniversitesi İngilizce Dilbilimi Bölümünü son sınıfta Türkçe dersini veremediği (ironinin böylesi) için bitirememiş, Türkiye Voleybol Federasyonunda koordinatör olarak çalışmış bu romandan başka 6 tane romanı 2 tane hikayesi olan bir yazar... yine rastlamak için çok geç kaldığım yazarlardan...   Kitaba gelecek olursak yaklaşık kırk sene evvelinin Konya’sı ve Ankara’sında geçiyor... özellikle Konya, hem şivesi hem insanları hemde şehri ile kitabın ana karakterlerinden biri... özellikle o şehri
Devamı

LOU ANDREAS-SALOMÉ - RUTH

Resim
Bu romanı yazarı için almıştım epeydir okumak istiyordum, aşağıdaki hayat öyküsünden de görüleceği üzere hem eğitimi hem de hayatına giren insanlar anlamında dikkate değer biri olduğu görülüyor... yine Ruth romanını da en ilgi çeken eserlerinden olduğu için seçtim... Yazıldığı zamanın üzerinden bir asır geçmiş eserlerde, bugünkü değer yargılarımıza uymayan bir durum varsa eğer, yazıldığı zamanı dikkate almaya çalışır, hemen ayıplamaya veya itiraz etmeye başlamam... her zamanın kendi koşulları oluyor sonuçta ama bu eserde nedense bunu hiç başaramadım ve ilk rahatsız eden nokta burasıydı... Anne ve babası ölmüş, amcasının yanında kalan bir genç kız (Ruth) var, 16 yaşında, hayal kurmaya, hikayeler uydurmaya, bunları canlandırmaya meraklı, düşüncelerini direkt olarak dile getirebilen güçlü bir karaktere sahip... yazdığı bir kompozisyon öğretmeninin (Eric) dikkatini çekiyor, geliştirilebilecek bir zihin görüyor ve onu eğitmeye karar veriyor, amcasını da ikna ederek kendi evine alı
Devamı